Het werd een geweldige moederdag. In de ochtend met Malin naar Hasselt voor een lekker ontbijtje met papa, Ronny, Annemie en Renz. De bedoeling was om te gaan bruchen in het Hassotel. Daar kan je, normaal gezien, elke zondag lekker ontbijten voor 20 euro de persoon. Blijkbaar werd dit voor Moederdag ge-upgrade naar een luxeformule met bijhorend prijskaartje 52 euro de man! Mijn schoonzus had dit nog net op tijd ontdekt en vond dit nu ook wel aan de dure kant. Godzijdank .... Het zal een kostelijk jaar worden waarin foliekes van 52 euro echt de moeite waard moeten zijn. En een brunch waarvan ik alleen het maagdarmsparende gedeelte tot mij wil nemen staat dan niet in mijn top 3.
Zo belanden we bij Tarte Tatin. Een klein zaakje achter het stadhuis van Hasselt dat vooral bekend staat voor zijn lekker speciale taarten. Zitplaats voor slechts een 20 tal personen. Eén lieve dame voor de bediening en één kok in de keuken. Ze nemen hun tijd en dat doe je dus best ook. Het interieur is een mix van oude hoeve / Engelse invloeden ... uit de oude tijd van grootmoeder. "Wit bepleisterde muren, donker hout, een stenen vloer die bestaat uit kleine vierkante tegels, de stoelen zijn bekleed met stof, aan de andere kant een houten zitbank met bijhorende kussens. En terwijl ik dit omschrijf besef ik hoe mijn waarnemingsvermogen nog wat scherpte kan gebruiken. Dus vergeef me als de vloer niet rood is, er geen openhaard staat en de stoelen gewoon van hout zijn. Je kan kiezen uit simpele dingen: croissant of koffiekoek, een gekookt- of spiegelei of een omelet met spek, twee soorten speciale omeletten, brood of sandwiches met verschillende soorten simpel beleg. That's it! Meer moet dat ook niet zijn. Hoe minder keuzes in het leven hoe makkelijker het wordt. Ik ga voor de omelet met spek, een bananenmilkshake en een sandwich met kaas. Malin volgt, de anderen kiezen voor één van de twee speciale omeletten en verwennen zichzelf nog met een croissant. De rekening was net geen 60 euro voor ons alle zes!!!!!! Prijs kwaliteit een dikke tien.
We drinken op de grote markt nog een koffie zoals dat heet want eigenlijk is het een koffie, twee platte water, een cava en ne ice-tea. We sluiten af bij mama op het kerkhof en fleuren haar graf op met twee mooie bloemekes. Ik ben blij dat we haar een graf gegeven hebben, fijn om toch naar iets te kunnen teruggaan. Ook al zijn het slechts haar assen verstopt in een urne, onder de grond, bedekt met een mooie steen. Hoe zalig zou het zijn dat je daar ook haar stem terug kan horen, haar geur terug kan reuken, haar kan zien.... Het is te lang geleden dat ik nog van haar gedroomd heb. Ik ken iemand en die gelooft in engelen, een leven na dit leven. In contact staan met de ziel van zij die er niet meer zijn. Ik weet niet of ik daar in geloof maar als dat zou helpen om nog eens met mama te spreken, dan zou ik onvoorwaardelijk geloven. Ik zou zo graag willen weten of ze het daar goed heeft, rust heeft en geniet ...
Terug naar Mechelen. We brengen een bezoekje aan Siebe die een vlot bouwt met haar scoutsgroep om te varen op de binnen Dijle. Er hangt een leuke sfeer, een 200 tal jongeren in gelijkaardige scoutsoutfit (korte groene broek, groen hemd, blauw rode das versierd met bruine dasknopen, garters in kleuren en geuren en bottinen) verdeeld over een groot terrein. Vlotten, balken, touwen, groepjes zittende en werkende jongeren, gepraat, gelach, geroep. Kortom een leuke bende en Siebe die zich hier goed voelt samen met Hannah en Marthe, de twee andere meisjes uit haar tak de jojo's.
Rond zes uur is Siebe thuis. Ik vulde ondertussen de tijd met een middagdutje en het voorbereiden van de barbecue samen met Kurt en Malin. Kurt is een echt keukenprins. Hij heeft een talent voor smaken en combinaties. In een mum van tijd tovert hij een overheerlijke simpele gezonde maaltijd. Een slaatje met sla (of course), tomaten, kommer, ui, advocaat, feta, bosuitjes, asperges, olijven met een overheerlijke vinaigrette. Het maakt mayonaise bij het je eten totaal overbodig. Al reikt Pavlof in gedachten nog steeds onbewust naar de mayonaise hoor. Niet vreemd als je tot je 30ste bijna overal mayonaisse bij at. Een lekker gekruid lamskoteletje, malse kip en een biefstukje. De zon die schijnt in onze hof, de meisjes die languit vertellen en natuurlijk kadootjes. (Met een beetje geluk slaag ik er morgen in om foto's op de blog te plaatsen of overmorgen.) Bloemen van Siebe en een doos met spreuken, een eetplankje met mijn lievelingsdier "het nijlpaard" vann Malin en de kers op de taart een vuurschaal van Kurt. Je kan dat vergelijken met een platte laag bij de grond vuurkorf, zonder gaten. Dus er valt geen hout op de grond of in het gras, alles blijft netjes proper. En je kan er een stevig vuurke mee bouwen. Wat we dus ook gedaan hebben. Zalig met zijn vier rond het haardvuur .... laat de zomerse avonden maar komen. De familie Steven is er klaar voor en iedereen is welkom!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten