Ik begin stilaan een patroon te zien .... op donderdagen moet ik niet teveel plannen want dan lijkt de chemo zijn beste beentje voor te zetten. En de week na Taxol en Carbon is niet leuk, week twee (na alleen Taxol) ca va en week drie (na alleen Taxol) lijkt het vakantie.
Volgende week wordt het spannend. Kurt gaat een weekje naar de Vogezen om te fietsen. Door onvoorziene omstandigheden was hij de afgelopen maand weinig aan het werk. En dat is helemaal niet zijn ding ... Kurt zit niet graag constant thuis, al zeker niet als vrouwlief daar constant rondloopt. En eerlijk gezegd kan ik ook wel genieten van af en toe eens het kot voor mij alleen te hebben. Op dat vlak zijn we gelijkgezind. Wij zien elkaar graag maar vinden het ook fijn dat de andere verdwijnt voor een korte periode. Dus volgende week is hij weg, naar de vogezen, een hele week focus op zijn passie "fietsen". Zijn grenzen verder verleggen .... En ik? Ik trek gewoon mijn plan.
Plan 1: hoe ga ik naar de chemo? Simpel met het openbaar vervoer. Spannend "Anouk en openbaar vervoer". Dat levert zeker weer een leuk verhaal op. Gelijk die keer dat ik met de meisjes terug kwam van de Zoo van Antwerpen en ik er niet in slaagde om de deuren van de trein open te doen in het station van Sint-Katelijne Waver waardoor we verder reisden tot het volgend station, ik geen geld meer had, we te voet naar huis moesten stappen, ik de buurvrouw moest inschakelen als babysit want de auto stond nog aan het andere station en de meisjes waren doodop.... Plan 2: Wat als ik koorts maak en ik moet naar de spoed? Wie kan er dan, midden in de nacht dat leidt geen twijfel, op de meisjes komen letten? Plan 1 check, plan 2 check. Ik ben er klaar voor, Kurt ook en de meisjes die kunnen weer een hele week om de beurt bij mij in bed slapen. Zaaaaalig!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten