Story of my life

In 2009 voelde ik voor het eerst een knobbeltje in mijn linkerborst. Hup naar de dokter, in volle paniek. Die paniek werd vervolgens als maar groter  toen ik doorverwezen werd voor een mammo- en echografie. Het resultaat: kerngezond, iets teveel bindweefsel in mijn borsten wat maakt dat net voor mijn regels er oneffenheden kunnen ontstaan. Story of my life "veel onderzoeken om te horen dat je kerngezond bent".

Dus toen ik enkele weken geleden iets in mijn rechterborst voelde dacht ik niet direct aan het ergste. Gewoon even wachten en dan verdwijnt dat wel vanzelf. Maar dat gebeurde niet en vrijdag de 13de, hoe ironisch, sloeg de paniek (opnieuw) toe. Met het weekend voor de deur wou ik toch weten of ik mij echt zorgen moest maken. De huisdokter had er alle vertrouwen in dat dit een cyste was maar wou  het zekere voor het onzekere nemen. Dus direct door naar de radioloog. Na het uitvoeren van de mammo- en echografie nam hij nam zonder blikken of blozen het woord kwaadaardig in zijn mond .... slik. Een punctie moest dit bevestigen. De huisdokter maakte meteen een afspraak voor maandag in het ziekenhuis in Duffel en hij ging er nog steeds vanuit dat het goedaardig zou zijn.

Kurt moest werken dus bood zijn zus aan om mee te gaan naar de punctie. Zij is verpleegster in het ziekenhuis van Duffel en kent er goed haar weg. Afspraak om 11u30 .... een dik uur later lig ik op een tafel voor een nieuwe echo gevolgd door een punctie. Het is een lieve dokteres die mij uitlegt wat er gaat gebeuren. Eerst onderzoekt ze de linkerborst (terwijl ik bij mijzelf denk, ze zal toch wel door hebben dat het rechts te doen is). De klieren zien er goed uit, de tumor daarentegen iets minder. Nogal grimmig en dat is niet zo goed teken. De eerste verdoving deed niet echt zijn werk, de tweede wel. Als mijn tandarts dit leest zal ze blij zijn dat ze niet de enige is die mij twee spuiten moet geven. Het weefsel dat opgehaald werd, via een dikke naald, zinkt onmiddellijk naar beneden (als het naar een potje met vloeistof wordt overgebracht.) Opnieuw geen goed teken volgens de radiologe.

3 spannende dagen breken aan, ik ben blijven geloven dat dit opnieuw de story of my life was. De uitzondering bevestigd de regel. Ik hoor de huisdokter zeggen dat ik borstkanker heb, er vloeit een kleine traan over mijn wang ....